week 2

2e week in Ghana

Dit is dus mijn tweede week in Ghana. Vorige week kreeg ik hele leuke reacties van jullie, echt heel erg bedankt voor dat. Dit was mijn eerste stage week en het was nogal erg overweldigend. Ik heb deze week echt heel veel meegemaakt.

Maandag 3 februari:

Dit was mijn eerste stage dag. Ik moest om 7 uur beginnen dus ik liep om kwart voor 7 naar mijn school. Ik was al heel zenuwachtig omdat ik niet goed wist wat ik kon verwachten. Ik kwam daar aan en liep naar het kantoortje van de head master (directeur). Het probleem was alleen dat de head master er niet was. Ik bleef daardoor maar staan bij de deur van zijn kantoortje. Ik liep naar de enige lerares die ik zag op school en vroeg waar ik de head master kon vinden. Hij was er nog niet zei ze. Ik vroeg hoelang dat nog kon gaan duren en ze zei dat ze dat niet wist. Ik maar wachtten en wachtten maar hij kwam maar niet. Na een half uurtje kwamen er leraren naar mij toe wat ik kwam doen dus ik uitleggen dat ik kwam om stage te lopen en dat ik de head master moest spreken. De leraren vertelde dat dit nog wel een tijdje kon duren. Ik wist niet goed wat ik moest doen dus ik stuurde mijn begeleidster (Ashley) een berichtje. Zei vertelde dat ik gewoon aan een van de docenten moest vragen of ik die dag bij hun in de klas mocht kijken. Ik was al anderhalf uur aan het wachtten dus ik besloot om dat maar te doen. Ik liep naar een lerares en zij vroeg in welke klas ik wilde kijken en ik zei class 1 dat is in Nederland groep 3. Ik kreeg een stoel en ging achterin de klas zitten. Alle leerlingen keken mij aan omdat ik blank ben natuurlijk. Veel leerlingen van andere klassen kwamen om het klaslokaal staan. Ik lijk wel beroemd ofzo haha. De les was al een half uur begonnen maar de lerares had nog niets gedaan. Ik vond dat er in deze klas heel veel kinderen zaten dus ik ging ze tellen en het waren er 55! Pff 55 leerlingen in een klas is echt heel veel. Ik kon deze dag niets doen en zat me echt een beetje te vervelen. De lerares en de kinderen praatten alleen in het Ghanees waar ik dus niets van snap. Als de leerlingen hier niet opletten of ze doen niet wat de lerares vraagt worden de leerlingen geslagen. Ze worden echt geslagen met een stok en wel 5 keer. Meestal op hun rug. Ik kon en kan dat nog steeds niet aanzien dus als een lerares dat doet kijk ik altijd weg. Rond 1 uur kwam de lerares naar mij toe om te zeggen dat de head master er eindelijk was. Ik liep naar zijn kamer en heb mezelf voorgesteld en heel goed en duidelijk uitgelegd wat ik wil gaan doen hier. Dat is Engels les geven in meerdere klassen en alleen in de onderbouw. Hij vertelde mij dat hij dit een heel leuk idee vond en dat hij een schema zou maken van dat ik bijvoorbeeld in de ochtend les zou kunnen geven aan class 1, dan na de pauze aan class 2 en dan na de 2e pauze aan class 3. Ik vertelde dat ik dit een heel goed idee vond dus daar waren we het over eens. Daarna vertelde hij dat hij me wilde voorstellen aan de pastoor. Ik loop stage op een heel erg gelovige school dus ik zei dat dit goed was. Ik ging naar het huis van de pastoor. Ze hadden het over dat de kerk uitkijkt voor de school enzo. Ik volgde het niet helemaal omdat de pastoor niet zo goed engels kon. Wat ik wel verstond is toen hij vroeg of ik wel christelijk was. Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen dus zei maar dat ik geen geloof heb. Dit vinden ze hier natuurlijk heel gek maar hij vroeg wel of ik op zondagen naar de kerk ging. Ik zei dat ik best een keer wil komen kijken maar niet wekelijks kom. Daarna mocht ik naar huis waar de nieuwe meisjes net aankwamen. Nu zijn we met 10 meisjes in het huis. Ik was even bang dat het chaos zou worden maar ik vind het echt heel gezellig met zn allen en het klikt goed tussen iedereen. Die avond zijn we uit eten gegaan en heb ik lekker frietjes gegeten. Toen we daarna in het huisje kwamen kregen we door dat we geen stroom hadden. We liepen dus rond met zaklampen omdat het super donker was en we zijn daarna snel naar bed gegaan. Ik en mijn kamergenootje Veerle konden alleen niet slapen omdat we het zo warm hadden zonder ventilator. Die nacht hebben we dus niet heel lekker geslapen.

Dinsdag 4 februari:

Dit was mijn 2e stage dag maar voor mijn gevoel was het mijn eerste échte stage dag. Ik ging naar mijn head master om mijn schema op te halen van wat ik die dag kon gaan doen. Ik vroeg aan hem of hij die had en hij zei van je moet naar class 2. Dus ik zo de hele dag? Want dan kan ik alleen Engels geven en moet ik de rest van de dag toekijken, dat vind ik niet heel erg leuk. Hij vroeg van kan je wiskunde geven? Dus ik zo van nee. Daarna vroeg hij van kan je natuurkunde geven? Ik weer nee. Hij zei; ja dat zal toch wel moeten want de lerares van class 2 is ziek. Dus ik zo van oh ja dan doe ik dat maar ik kan die kinderen ook niet alleen laten dacht ik. Ik ga naar het klaslokaal en bereid mijn Engels les eerst voor. Er was een lerares die aan mij vroeg wat ik kwam doen dus ik vertelde dat ik stage kwam lopen enzovoort en daarna ging ze weer weg. De leerlingen kwamen binnen en het waren echt heel veel leerlingen. Echt echt echt heel veel. Het zijn er 63 in totaal. De lerares die aan mij kwam vragen wat ik kwam doen werd al boos op mij omdat de leerlingen eerst assambley moeten doen. Dat is dat de leerlingen buiten lopen om de marcheren. Daarna kwamen de leerlingen weer naar binnen en ik zei dat ze moesten zitten en stil moesten zijn. Het is echt een hele moeilijke taak om een klas van 63 kinderen stil te krijgen. Ik deed de Engels les wat voor mijn gevoel heel goed ging maar de lessen moeten hier 2 uur duren en ik was na drie kwartier ongeveer al klaar dus ik heb een paar liedjes met de lln. gezongen en daarna heb ik hun eigen Engelse les gegeven. Toen was het pauze en heb ik wiskunde voorbereid en bedacht hoe ik deze les ook 2 uur kon laten duren. Ik begon aan wiskunde en ik werd iedere keer een soort gecontroleerd door de lerares die vroeg wat ik kwam doen. Ik werd hier erg zenuwachtig van en wist mezelf niet goed een houding te geven. Na een tijdje kwam ze gewoon in het lokaal zitten. Ze bleef een tijdje kijken en ze zag toen dat ik de negen verkeerd schreef (die schrijf je in Ghana anders dan in Nederland) ze werd heel erg boos op mij en begon met de stok tegen het bord aan te slaan. Ik werd er een beetje bang van en voelde me gelijk slecht. Daarna ging ze al die kinderen slaan met de stok omdat ze niet tegen mij gezegd hadden dat ik het verkeerd deed. Ik voelde me echt vreselijk. Ik schreef een paar sommetjes op het bord voor de lln. om te maken maar de helft van de lln. heeft geen schrift dus de ene helft kon al niets doen. De lerares werd boos op die leerlingen om de leerlingen dan een nieuw schrift moesten kopen. Toen wiskunde voorbij was was het weer pauze. Ik bereidde natuurkunde voor en het ging over stenen. Ik was al met mijn les begonnen toen de lerares binnen kwam. Ik vroeg aan de lln. wat zijn stenen. Maar geen van de leerlingen reageerde de lerares pakte bij mij het boek af en zei zo van laat mij het maar doen want jij kan het toch niet. Ik had het die dag echt helemaal gehad, ik was er echt klaar mee. Schreef ze de laatste 5 minuten nog dingen op het bord wat de leerlingen na moesten schrijven. De leerlingen mochten pas weg als het af was maar zij ging al naar huis en ik moest nog een uur wachtten tot de laatste klaar was. De leerlingen hier snappen niet dat er aan letters klanken zijn verbonden dus ze tekenen de letters een beetje over en dat duurt erg lang voor ze dat gedaan hebben. Ik dacht echt van dit trek ik zo niet nog een paar dagen dus ik ben naar Ashley gegaan om mijn verhaal te doen en zei vond dit ook niet kunnen. Ze heeft het Ghana Education Service gebeld en ik heb daar nog een keer mijn verhaal aan uitgelegd hij zei dat hij met mijn head master ging praten. Ik vond het echt een vreselijke dag en zag er echt tegenop om de volgende dag weer te gaan. In de avond zijn we nog naar rubstone gegaan om iets te drinken. Dat is een soort cafeetje.
Woensdag 5 februari:
Ik had echt geen zin om naar stage te gaan. Ik was gewoon bang dat ik nog een keer zo gekleineerd zou worden door een lerares. Ik ging naar stage en eerst naar het kantoor van de head master ik vroeg wat ik moest doen en hij zei weer naar class 2 gaan ik vertelde hem dat ik dat deze dag nog zou doen maar donderdag niet meer ik heb gezegd dat ik alleen Engels wil en mag geven en verder niets. Hij zei dat het goed was. Ik heb de hele dag echt alleen alleen voor de klas gestaan er was niemand en het ging wel redelijk maar ik kan in mijn eentje echt geen 63 kinderen aan. Sommige leerlingen zijn al 18 ik heb echt geen idee hoe ik tegen hun op kan. De leerlingen waren heel druk en ik had het op het einde echt gehad ik zei dat ze 100 keer moesten opschrijven: I have to listen to the teacher.
Ik had het zo op het bord geschreven:
1. I have to listen to the teacher
2. I have to listen to the teacher
x 100
kwamen de leerlingen na een kwartiertje aanlopen met in hun schrift:
1. I have to listen to the teacher
2. I have to listen to the teacher
x 100
Ik nog een keer uitleggen dat ik bedoel dat ze het zinnetje honderd keer moeten opschrijven. Ik was echt blij toen de dag voorbij was. Veerle en Charlotte Vissers vertelde ook dat hun stages helemaal niet leuk waren en die van Marie en Charlotte van Dalen zijn wel echt heel erg leuk. Ik vind het echt heel stom dat we dan niet allemaal daar stage kunnen lopen. hun worden wel echt heel erg gewaardeerd in wat ze doen en wij (Veerle, Charlotte V. en ik) echt totaal niet.

Donderdag 6 februari:

Ik kwam op mijn stage en de head master was er niet….. ik heb gelijk Ashley gebeld. Zij heeft toen het Ghana education service gebeld en die zouden mijn head master bellen ik werd terug gebeld door Ashley dat ze mijn head master niet konden bereiken maar wel zijn assistent en dat ik even op hem moest wachtten. Na anderhalf uur was hij er nog steeds niet dus ben ik naar de stage van Veerle geweest. Haar lerares was er ook nog niet terwijl de dag al lang was begonnen. Wij begonnen samen met een les Engels te geven. Na een uurtje kwam haar lerares aan, was 5 minuten binnen en was toen weer verdwenen voor een uur. Veerle en ik waren klaar met onze les en de lerares begon haar les. Ze schreef vragen op het bord zoals wie zijn je ouders? A. je broer en je moeder B. je tante en je broer C. je vader en je moeder. Het waren echt hele makkelijke vragen maar de leerlingen moesten de vraag opschrijven alle antwoorden opschrijven en daarna het juiste antwoord onderstrepen. Zo zijn de leerlingen dus wel een tijdje bezig. Veerle en ik vroegen aan haar lerares of we naar mijn stage mochten. Ik wilde even kijken of de head master er al was en wie er voor de klas stond. We gingen naar zijn kantoor en er was niemand dus we gingen naar mijn lokaal en er stond gewoon niemand voor de klas! Die leerlingen zaten daar gewoon niets te doen. Veerle en ik hebben de Engels les gegeven en toen het pauze was hebben we besloten om toch maar weer terug te gaan naar Veerle haar klas. Haar lerares zat buiten te slapen en sommige leerlingen waren nog steeds bezig met de vragen. Moet je nagaan dat je 2 uur met een paar vragen bezig bent. Toen de leerlingen klaar waren zette wij liedjes op en gingen zingen en dansen met de leerlingen. Daarna hebben we de leerlingen buiten gestuurd met een paar ballonnen. De kinderen hier worden echt gek als ze ballonnen zien. De lerares vroeg of we eerder naar huis wilde omdat we niets meer te doen hadden. Hier zeiden we natuurlijk geen nee tegen dus we zijn naar huis gegaan en hebben nog lekker een beetje in het zwembad gelegen. In de avond kwam grace (vrouw die in het ziekenhuis werkt) bij ons koken. Ze maakte pannenkoeken. Het waren echt hele lekkere pannenkoeken met een soort vanille erbij. Ik had echt lekker gegeten maar zat wel echt heel vol.
Vrijdag 7 februari:
Ik kwam aan op mijn stage en mijn head master was er niet en ik had geen zin om weer anderhalf uur te wachtten dus ben ik naar de stage van Veerle gegaan. De leerlingen moesten eerst allemaal in een lokaal waar ze allemaal gelovige liedjes gaan zingen en gaan bidden. Daarna hebben wij ons Engelse les gegeven. Daarna was het pauze en hebben we aan de lerares die nog net niet lag te slapen gevraagd of we naar mijn stage mochten en dat was goed. We kwamen aan bij mijn stage en de head master was er eens een keer maar stond op het punt om weg te gaan dus ik vroeg of ik hem even kon spreken en dat kon. Ik heb uitgelegd dat ik zo lang heb gewacht en dat hij er niet was en dat ik echt niet meer lessen ga geven dan alleen Engels en dat ik niet een klas van 63 leerlingen alleen aan kan. Hij snapte dit en ik heb gezegd dat ik zou blijven tot de pauze om Engels te geven en daarna zouden we naar de stage van Charlotte Vissers gaan om te kijken hoe haar stage was. Dit vond de head master gewoon goed dus Veerle en ik hebben Engels en wiskunde gegeven omdat we niet 2 uur lang alleen Engels konden doen en we wilden ook nog niet weg want de leerlingen hadden de hele dag nog geen les gehad en als we weg gingen hadden ze de rest van de dag ook geen les. Na de pauze gingen we eerst naar ons huisje om naar de wc te gaan aangezien ze die niet hebben op onze scholen. We liepen en zagen de lerares van Veerle staan en Veerle had niet gezegd dat ze die dag niet meer terug zou gaan. Wij dachten van oh daar gaat ze moeilijk over doen dus hadden we besproken dan ik naar de stage van Charlotte zou gaan en dat Veerle dan terug zou gaan naar haar stage. Toen we langs haar kwamen en dit aan haar wilde vertellen begon ze met zwaaien en zei ze see you Monday dus wij dachten zo van huh? Maar haar lerares ging achterop een motor zitten en ging ook weg. We konden toen samen naar de stage van Charlotte. We kwamen daar aan en Charlotte geeft les in een nursery van de leeftijd 3 tot 5 jaar oud. Charlotte was bezig met de Engels les. Haar lerares was al naar huis gegaan en de leerlingen zagen er in het begin heel lief en schattig uit maar toen de leerlingen klaar waren met Engels wilden we een spelletje doen met ballonnen maar zodra de leerlingen iets zien wat ze kunnen hebben worden het net beesten ze duwen elkaar allemaal over tafels en tegen de muren en bijten, slaan en schoppen elkaar allemaal. Dit was dus geen succes en we hebben de ballonnen opgeruimd. In de klas stonden een soort tonnen met speelgoed erin. We dachten dat we de leerlingen daarmee lieten spelen maar dit was weer hetzelfde verhaal als met de ballonen schoppen, bijten en slaan. De kinderen stopte ook alles in hun tassen en hun zakken om gewoon mee te willen nemen naar huis. wij zijn boos geworden en hebben alles afgepakt en gezegd dat ze naar buiten moesten. Het is echt niet normaal hoe de leerlingen hier met elkaar omgaan. Mijn eigen stage kindjes in Nederland zijn echt schatjes tegenover deze draakjes. De dag was voorbij en we zijn naar ons huisje gegaan. Daar hebben we eerst nog even in de zon gelegen en ons daarna klaar gemaakt om die avond naar maranata te gaan om te dansen. We gingen eerst eten in maranata en daarna hebben we naar het kampvuur gekeken enzovoort. Het was een leuke avond maar ik was echt kapot van de hele week stage lopen dus ik ben al snel naar het hutje in maranata gegaan en ben daar gaan slapen.

Zaterdag 8 februari:

Ik werd wakker en had best lekker geslapen. Ik keek naar mijn tas en zag ineens iets door mijn tas heen steken. Het was het papiertje van een koekje die ik nog niet uit mijn tas had gehaald. Ik keek beter en heeft gewoon een rat mijn tas kapot gebeten omdat hij volgends mij dacht dat er koekjes in zaten. Echt een heel vies idee dat er in ons hutje een rat heeft gelopen die nacht. Eh bah. We hebben die dag niet veel gedaan alleen gezwommen en gezond. Ik had al vanaf woensdag een beetje last van mijn teen en het zag een beetje blauw met een blaasje met een zwart puntje erin. Ik liet het aan Ashley zien en zij zag meteen dat het een vliegje was die in mijn voet zat en eitjes had gelegd onder mijn huid. Die 5 zusters die bij ons in het huisje zaten vonden dat natuurlijk heel interessant maar ik vond het ontzettend vies. Iemand die werkt op maranata pakte een naald en heeft het vliegje en zijn eitjes eruit gehaald. We hebben daarna nog wat gezond en gezwommen tot we gingen eten toen hebben we ons omgekleed om weer naar het kampvuur te kijken en te dansen. Om half 2 gingen we weer naar ons hutje om te slapen.

Zondag 9 februari:

Nu zijn we weer gewoon in ons huisje in ada foah en ik ben benieuwd hoe de rest van deze week zal gaan op stage. Ook de andere 5 meisjes die bij ons in het huisje wonen gaan beginnen met hun stages alleen hun gaan stage lopen in een ziekenhuis. Ik hoop dat ze het heel leuk gaan hebben.
Dit was het weer voor deze week. Sorry voor het lange verhaal. Volgende week zal ik er weer een verslag op zetten.